Teoria Carolana – kalendarz spiralny cz.4. “tworzenie kalendarza spiralnego”
W pierwszym
etapie tworzymy tabelę gdzie dla każdego wyrazu ciągu fibonacciego wyciągamy pierwiastek kwadratowy z tej liczby. Tabela nr 1 zawiera odpowiednio kolejny pierwiatek liczby fibbo, który przyporządkowany został do kolejnej liczby wiersza tabeli parzystego lub nieparzystego. Kalendarz spiralny powstaje zatem jako zbiór jednostek czasowych gdzie numer tzw. “księżyca” jest mierzony za pomocą pierwiastka kwadratowego z liczby fibonacciego. W tabeli nr 2 przedstawiono pierwsze 35-ęć wierszy kalendarza spiralnego z podziałem na “księżyce”, dni i lata.
Pierwszy element kalendarza to tzw “1 księżyc” czyli tzw. miesiąc synodyczny (29.5 dnia). 12-sty element kalendarza to 12-sty “księżyc czyli odpowiednik roku Carolana (354 dni), czyli o 11 dni krótszy od tradycyjnego roku słonecznego (365dni).
Kalendarz spiralny jest systemem w którym czas jest odmierzany zupełnie inaczej niż tradycyjny zegar czy tradycyjny kalendarz. Kalendarz spiralny porusza się w czasie w oparciu o kroki logarytmiczne.
Spirale w czasie
Na rys. 1. przedstawiono dwuwymiarową spiralę w czasie skonstruowaną w oparciu o liczby fibonacciego, z kolei na rys.2 .pokazano przykład spirali skonstruowany w oparciu o księżyce carolana. Linie ciągłe to wyrazy ciagu Carolana powstały z kolejnych wyrazów ciągu parzystego, linie przerywane powstałe z
wyrazów ciągu nieparzystego.
Na kolejnych rysunkach przedstawiono przykładowe spirale czasowe powstałe na rynku amerykańskim w latach 1929 – 1990 zdefiniowane przez C.Carolana w artykule “the spiral calendar”.
