Teoria fal Elliotta

 

Narodziny teorii Elliotta

 

Teoria fal Elliott’a bierze swoją nazwę od Ralha Nelsona Elliott’a. Zainspirowany Teorią Dowa i obserwacjami natury, Elliott doszedł do wniosku, iż koniunkturę rynku kapitałowego można przewidzieć obserwując i identyfikując powtarzalne cykle fal. Co więcej Elliott był przekonany, że podobne identyfikowalne cykle fal wpływają nie tylko na rynek kapitałowy lecz na wszystkie rodzaje aktywności ludzkiej.

 

Elliott badał roczne, miesięczne, tygodniowe, dzienne, godzinowe i półgodzinne wykresy różnych indeksów obejmujące 75 lat zachowania na giełdzie. Wyniki licznych prac zostały opublikowane w magazynie Financial World w roku 1939 i zaraz krótko po tym jego niezwykle skuteczna teoria została dostrzeżona przez Wall Street. W wyniku pionierskich badań Elliotta tysiące menedżerów portfeli instytucjonalnych, handlowców i inwestorów prywatnych wykorzystuje teorię fal przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

 
 

Interpretacja teorii Elliotta

 

Fundamentalne zasady Teorii fal Elliotta to zasady budowania i burzenia. Podstawowe założenia tej teorii przedstawione są poniżej:
 
1. Każdej akcji towarzyszy reakcja,
2. Występuje cykl pięciu fal w kierunku trendu głównego (5), po której następują trzy fale korekcyjne (3).
3. Ruch 5-3 tworzy pełny cykl. Ruch 5-3 staje się następnie dwoma elementami kolejnego ruchu 5-3 fali wyższego rzędu.
4. Podstawową formacja 5-3 ma charakter stały, choć czas trwania formacji może się zmieniać.
5. Fala 2 nigdy nie powraca poza falę 1, Fala 3 nigdy nie jest najkrótszą falą.
6. Fala 4 nigdy nie schodzi poza szczyt fali 1.

 

 

Podstawowa formacja w powyższej teorii składa się z ośmiu fal (5 wznoszących i 3 opadające), które są oznaczone jako fale 1,2,3,4,5,a,b oraz c jak to zostało zilustrowane na rysunku nr 1. Fale 1,3,5 są zwane falami impulsu, fale 2 i 4 nazywamy falami korekcyjnymi. Fale a,b i c dokonują korekty trendu głównego tworzonego przez fale 1 -5.
 
Trend główny jest tworzony przez fale 1-5 i może być zarówno trendem rosnącym jak i malejącym. Fale a,b,c maja zawsze kierunek przeciwny do kierunku fal 1-5. Teoria Elliotta stanowi, że każda fala należąca do danego cyklu 5-3 składa się z fal tworzących pełny cykl niższego rzędu. Najdłuższy wyróżniony cykl 5-3 nazywane jest Wielkim SuperCyklem. Fale Wielkiego SuperCyklu składają się z SuperCykli a SuperCykle z Cykli. Na kolejnych szczeblach znajdują sie fale Pierwotne, Pośrednie, Minutowe, Minutkowe i Sub-minutowe.Na rysunku nr 1 widzimy w jaki sposób fale cyklu 5-3 zbudowane są z mniejszych cykli.

 
Ciągi Fibonacciego stanowią matematyczną podstawę teorii fal Elliotta. Mówiąc skrótowo, ciąg Fibonacciego zaczyna się od dwóch liczb 1 a kolejne liczby ciągu powstają poprzez dodanie do siebie ostatniej i przedostatniej liczby ciągu np 1+1=2, 2+1=3, 3+2=5, 5+3=8. 8+5=13 itd.. Każdy z cykli zdefiniowanych przez Elliotta składa się z liczby fal odpowiadającej jakieś wartości z ciągu Fibonacciego. Praktycy Teorii fal Elliotta stosują na ogół zidentyfikowane przez siebie fale łącznie z liczbami Fibonacciego dla określenia przewidywanego czasu trwania i wielkości przyszłych ruchów cen zarówno w perspektywie minut i godzin jak i również w perspektywie lat i dekad.

 
 

Przykłady interpretacji fal Elliotta

 

Fala nr 5 w postaci diagonalnej

 

Istnieją dwa rodzaje fal napędowych: impulsowa i diagonalna. Fala impulsowa jest najsilniejszą formą fali napędowej i podlega zasadom:
 

Fala 2 powinna zawsze schodzić mniej niż 100% fali 1.

Fala 3 nigdy nie jest najkrótsza, choć nie musi być najdłuższa.

Fala 4 nigdy nie schodzi poniżej szczytu fali 1.

 
Fale 1 i 5 są zawsze falami napędowymi (falami impulsowymi lub diagonalnymi), podczas gdy fala 3 jest przez cały czas falą impulsową. Fale 2 i 4 są zawsze falami korekcyjnymi.
Fala diagonalna, choć nadal jest falą napędową, różni się od fal impulsowych. Dwie pierwsze zasady fali impulsowej dotyczą sekwencji fal diagonalnych, ale zasada 3 (fala 4 nigdy nie może wejść na obszar cenowy fali 1) nie jest przestrzegana. Fala 4 często przenika przez falę 1.
 

Struktura fali końcowej w postaci klina różni się od fali impulsowej. Podfale 1, 2, 3, 4, 5 przyjmują korekcyjne formowanie fali: układ trzech fal. Fala impulsowa, jak podkreślono powyżej, ma liczbę struktur 5-3-5-3-5, podczas gdy diagonalna końcowa ma liczbę struktur 3-3-3-3-3. Rysunek 2 pokazuje końcową falę w postaci klina na rynku byka, która zwykle kończy się wyłamaniem w dół.
 

 

Wydłużona fala 1 w postaci diagonalnej

 
Rozszerzenie jest również ważnym aspektem, o którym należy pamiętać. W fali impulsowej zwykle jedna z fal napędowych, często fala 3 lub 5 jest wydłużona. Rozszerzenia trzeciej fali są często obserwowane na rynku akcji, podczas gdy przedłużenia piątej fali są dominujące na rynku towarów.
 

Jeśli fala 1 się wydłuży, handlowcy mogą oczekiwać, że fale 3 i 5 będą miały mniej więcej taką samą długość.

Jeśli fala 3 rozciąga się, spodziewaj się, że fale 1 i 5 będą miały mniej więcej taką samą długość.

Jeśli fale 1 i 3 mają mniej więcej taką samą długość, należy spodziewać się, że fala 5 doświadczy jakiejś formy przedłużenia.

 

 

 

Fala korekcyjna w postaci zygzaka A-B-C

 
Zygzak jest trój-falowym wzorem korekcyjnym oznaczonym A-B-C. Zygzaki podzielone jako struktura 5-3-5: fala A zawiera 5 fal pomocniczych, fala B zawiera 3 fale pomocnicze, a fala C mieści 5 fal pomocniczych. Fala A powinna zawsze reprezentować impuls lub ukośną formację. Fala B jest zawsze falą korekcyjną: zygzakiem, flagą, trójkątem lub kombinacją, a fala C jest zawsze impulsem lub końcową przekątną.

 

 

 

Fala korekcyjna w postaci płaskiej A-B-C

 
Struktura płaska oznaczona A-B-C jest również trój-falowym wzorem korekcyjnym obecnym na rynkach. Fala C jest zawsze falą napędową (impuls lub ukośna końcówka), a fale A i B są zawsze falami korekcyjnymi. Dlatego fala płaska ma strukturę 3-3-5. Istnieją trzy rodzaje płaskich fal: zwykłe, rozbudowane i biegnące:
 

Zwykłe zazwyczaj mają falę B kończącą się na tym samym poziomie co początek fali A, a fala C kończy się nieco za końcem fali A (rys.5.1).

Biegnąca ma falę B przekraczającą początek fali A, przy czym fala C nie osiąga końca fali A (rys.5.2).

Rozszerzone fale przypominają formację “bicza”. Fala B kończy się poza początkiem fali A, a fala C kończy się zauważalnie poza końcem fali A (rys.5.3).

 

 

 

Fala korekcyjna w postaci trójkąta

 
Trójkąt jest falą korekcyjną, w której mieszczą się pod-fale A-B-C-D-E. W większości przypadków wszystkie pod-fale w strukturze trójkąta są zygzakowatymi wzorami. Dlatego trójkąty są oznaczone jako struktury 3-3-3-3-3. Czasami może się zdarzyć, że jedna z fal podrzędnych tworzy inny trójkąt, zwykle znajdujący się na falach C, D lub E (choć tylko jedna z tych fal podrzędnych powinna wykazywać złożoność).
 

W trójkątach zniżkujących znajdują się zbieżne linie trendu, natomiast trójkąt rozszerzający ma rozbieżne linie trendu. W formacji zniżkującej fala C nigdy nie przenika poza falę A; fala D nigdy nie rozciąga się poza falę B, a fala E także nigdy nie rozciąga się poza falę C. W odniesieniu do rozszerzającego się trójkąta, po zakończeniu fali A, każda kolejna fala rozciąga się poza punkt początkowy poprzedniej fali.

 

 

 

Formacje Fibonacciego na falach Elliotta

 
Analiza fali Elliota przyjmuje także kluczowe relacje Fibonacciego. Może to stać się nieco skomplikowane, szczególnie dla nowych trader’ów. Z tego powodu w poniższym artykule zademonstrowany zostanie jedynie fundamentalny widok. W przypadku fal impulsowych druga fala zazwyczaj koryguje głęboko poprzednią falę, w pobliżu wartości zniesienia Fibonacciego 61,8% (6.1). Z drugiej strony, czwarta fala (kolejna fala korekcyjna) jest zwykle krótsza, zazwyczaj korygując w kierunku 38,2% wartości zniesienia Fibonacciego dla fali 3 (6.2.).

W fali impulsowej fala 5 często będzie równa 61,8% lub 38,2% razy odległość przebytych fal od 1 do 3 (6.3/6.4).
Jeśli fala 3 jest wydłużona, handlowcy mogą oczekiwać, że fale 1 i 5 będą miały taką samą długość. Jednak przedłużenie fali 5 może pokonać 1,618-krotność przebytej odległości netto fal od 1 do 3 (6.5). W przypadku przedłużenia fali 1 handlowcy powinni znaleźć odległości fal od 3 do 5, aby wynieść 61,8% długości fali 1.